Eerste trimester | vooral moe & brak
Ik heb eigenlijk een heel fijn eerste trimester gehad. Ik denk dat ik ten opzichte van de 80% van de vrouwen die écht met ochtendmisselijkheid en overgeven te maken heeft, écht niet mag klagen. Ik wist al vrij vroeg dat ik zwanger ben, net voor de 4 weken. Ik zat dus ook redelijk lang te wachten tot de eerste symptomen zich aankondigden. Buiten wat gevoeligere borsten om merkte ik echt helemaal niets. Met ongeveer 7 weken hadden we de eerste echo, een vitaliteitsecho om te kijken of er daadwerkelijk een kindje zit en groeit, en zelfs toen merkte ik nog vrij weinig. Ik was iets meer moe, maar ik was dan ook elk weekend fanatiek aan het klussen in ons nieuwe huis. Ik vond het dan ook moeilijk te geloven dat ik echt zwanger was, totdat we een héél klein minuscuul mensje zagen, wat meer weg had van een garnaal. Mét sterk kloppend hartje! Het gekke is: 1 dag na die eerste echo begonnen er toch wat kwaaltjes te komen. Het leek wel of op het moment dat mijn hoofd geloofde dat ik zwanger ben, mijn lijf dacht: barst nu maar los. Ik werd wakker met een enorm brak gevoel, alsof ik de avond ervoor te veel gedronken had. Hoofdpijn, een gevoel van watten in mijn hoofd en af en toe licht misselijk. Dit is wat daar het beste tegen hielp:
Slapen
Oké, open deur, maar ik wil 'm toch even benoemen. De hormonen gieren natuurlijk door je lijf, je lijf is 'intern' met nogal wat extra processen bezig, niet gek dus dat je veel meer moe bent. Omdat ik ook nog eens elk weekend aan het klussen was (gek genoeg had ik toen juist wel energie) besloot ik vaak 's middags even een half uurtje te gaan liggen. Of 's avonds als mijn ogen dicht vielen gewoon te gaan slapen. Dan maar even niet zo gezellig, het hielp zeker wel.
Nonstop hartige snacks
Je leest veel dat je het best elke paar uur kan eten om een misselijk gevoel tegen te gaan. In mijn geval werkte het beter om echt elk uur tot half uur, bijna non stop, wel iéts te eten. Nu ben ik ook wel erg rigoureus met misselijkheid proberen te voorkomen, omdat ik emetofobie heb. Dat is extreme overgeefangst waardoor ik van overgeven helemaal in paniek raak. Ik heb dan ook al 22 jaar niet hoeven en kúnnen overgeven en probeerde dit dan ook te voorkomen in mijn eerste trimester. Helaas lukte dit niet in het tweede trimester -ik vermoed zelf door het onderstaande punt- en het gebeurde met 13 weken toch één keer - wat mijn fobie zeker geen goed heeft gedaan. Maar back to the point: het hele eerste trimester heeft het dus geholpen om continu wat te eten in de buurt te hebben. Crackers met smeerkaas, droge crackertjes, rijstwafels, babybel kaasjes en fruit waren favoriet. Een aantal keer werd de misselijkheid zo erg dat ik echt dacht dat ik ging overgeven, maar juist op dát moment gauw wat eten voorkwam dat. Die ene keer met 13 weken dat ik toch moest overgeven, toen besloot ik de tuin in te lopen voor frisse lucht ipv snel wat te eten. Toen was het al te laat... Dus: heb altijd hartige snackjes bij je en probeer wat te eten zodra je misselijkheid voelt opkomen.
Laat alle junkfood / bewerkt / suikerrijk eten staan. NIET alleen tegen kwaaltjes maar vooral voor de ontwikkeling van je baby
Meteen vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was, ben ik het boek Vitaal van start gaan lezen. Er ging een wereld voor mij open! Ik schrok me dood met hoeveel wetenschappelijk bewijs duidelijk gemaakt werd hoé slecht suikers, E-nummers, bespoten groente en fruit en supermarktvlees vol hormonen is voor je baby die volop ontwikkelt in het eerste trimester. In de meeste producten uit de supermarkt zitten lichaamsverstorende stoffen (bijvoorbeeld veel xeno-oestrogenen) die er weer voor zorgen dat je lichaam door verstoorde hormonen veel meer kwaaltjes ontwikkelt. Ik ben dus vanaf week 5 in mijn zwangerschap ontzettend bewust en gezond gaan eten: extra veel water en kruidenthee drinken, zoveel mogelijk groenten, fruit en vlees biologisch (en waar dat niet kon, alles ontzettend goed afwassen om zoveel mogelijk bestrijdingsmiddelen eraf te krijgen). Brood haalde ik vers bij de bakker, vlees biologisch bij de slager etc. Daarnaast slikte ik al orthomoleculaire vitaminen en mineralen (Lees hier hoe vitaminen en mineralen mijn vruchtbaarheid hebben opgekrikt) en deze dosis + foliumzuur (in de vorm van folaat, de best opneembare vorm) heb ik opgehoogd. Dit omdat de baby alle vitaminen en mineralen 'afsnoept' die het nodig heeft en wat overblijft verbruik jij zelf. De dagelijkse behoefte in het eerste trimester ligt dus vele malen hoger dan wat er op de etiketten staat. (Aanrader: in het boek en op de website van Vitaal van start lees je meer). Ik heb tot aan de 12 weken heel strikt op mijn voeding gelet en had gelukkig ook alleen maar cravings voor appels, mandarijntjes en heel veel groenten. Na dat eerste trimester toen we hoorden: eigenlijk is alles nu ontwikkeld, de baby moet vooral lekker gaan groeien - toen dacht ik: ik kan nu wel weer een keer een donut of een pizza of een paar paaseitjes eten. Ik heb meteen een leuk real life voorbeeld voor je hoe snel die troep in bewerkte producten je hormonen in de war schoppen: een paar dagen later sloeg de af-en-toe-misselijkheid om in elke ochtend écht misselijk zijn en zelfs dus een keer overgeven. En dat in het tweede trimester. Ik met mijn emetofobie en het beste willen voor mijn baby, ben dus weer gestopt met troep en gestart met vitale voeding😜 Nu een week later voel ik me weer veel energieker, geen hoofdpijn én amper misselijkheid meer.
Drink gemberthee
Omdat misselijkheid (en overgeven) voor de meeste vrouwen denk ik de vervelendste zwangerschapskwaal is, besteed er nog even wat extra aandacht aan. Na die éne keer overgeven besloot ik dus weer voor vitale voeding te kiezen, maar omdat ik ook panisch was voor nóg een keer overgeven struinde ik verschillende forums af om te vragen wat het best preventief helpt. De meeste vrouwen zeiden: de hele dag door gemberthee drinken. Dat ben ik dus ook gaan doen en dat doe ik nog steeds, omdat gember veel meer gezondheidsvoordelen heeft dan alleen je maag rustig krijgen. Ik drink vooral witte thee of rooibosthee en doe daar wat schijfjes biologische gember (zonder schil) in. Heerlijk, gezond én het voorkomt dus misselijkheid.
Over het algemeen voel ik me dus helemaal prima en heb ik al mijn dagelijkse bezigheden zonder problemen kunnen doen. Van de afgelopen 3 maanden heb ik misschien 5 off dagjes gehad, waarin ik echt bonzende hoofdpijn had, (licht) misselijk was of die ene dag moest overgeven en daar vervolgens door de angst in mijn hoofd de hele dag druk om maakte. Verder geniet ik zo veel mogelijk van het mooie proces wat er nu in mijn lichaam afspeelt en ... van mijn groeiende babybuikje! 🤰
Een reactie posten