Mogelijk gemaakt door Blogger.
Sinds ik moeder ben hecht ik nog meer waarde aan kleine dingen die geen moeite kosten, maar waardoor ik er toch gewoon verzorgd uit kan zien. Zoals het dragen van goud vergulde sieraden: deze doe ik niet af (ook niet met douchen) en sta dus altijd op met oorbellen en armbandjes en ringen om. Voorheen wisselde ik heel vaak tussen sieraden, maar met ochtenden die nog wel eens hectisch kunnen zijn denk ik nu vaak: ik kies een mooie combi en die draag ik de komende tijd gewoon. Hoef ik daar niet meer over na te denken. Ik heb nu een prachtige nieuwe ´set´ sieraden van KAYA Sieraden die ik inmiddels elke dag met heel veel plezier draag. Ze zijn dan ook éxtra bijzonder, want ze zijn gepersonaliseerd op mijn dochtertje Loïs.
Gepersonaliseerde sieraden
Het eerste item wat ik heb van KAYA Sieraden is een goud verguld armbandje met de naam van mijn dochter Loïs erop. De basis is sterling zilver, maar de laag eroverheen is goud. Op de site van KAYA Sieraden staat dat dit gouden laagje bij de één binnen 3 maanden verkleurt en bij de ander nooit, dit is afhankelijk van de PH-waarde van je huid.
Ik heb eerder bij KAYA sieraden besteld en dat armbandje heb ik ook erg veel gedragen, ook in zwembaden en de zee. Dit is nooit verkleurd, dus de sieraden die ik nu heb zullen dit waarschijnlijk ook niet gauw doen. Top kwaliteit wat mij betreft! Ik heb ook een ring met het initiaal L en oorbellen die je kunt afstemmen op jouw geboortemaand. Ik heb echter voor de maand april gekozen puur omdat ik precies zulke oorbellen zocht in goud met witte steentjes. Als je ze wel voor jouw geboortemaand wil uitzoeken, dan hebben ze dus een specifieke kleur.
Bedels voor armband
Bij KAYA Sieraden kun je ook losse bedels voor armband kopen. Bijvoorbeeld hartjes of ronde discs, zoals die bij mijn armbandje. Je kunt deze ook laten graveren, bijvoorbeeld met een naam of vingerafdruk. Zelfs een tekening van je kindje of een naam in je eigen handschrift laten graveren is mogelijk. Mijn zus en ik hebben een keer een gepersonaliseerde bedel laten maken voor onze moeder met Moederdag. Maar ook voor de verjaardag van een dierbare is dit natuurlijk een leuk idee😊
Kinderoorbellen
Ook leuk bij KAYA sieraden: de eerste oorbelletjes voor je kind! Ze hebben de leukste kinderoorbellen in sterling zilver: van knopjes tot hangers en van regenboogjes tot roze lieveheersbeestjes. Alle oorbellen van KAYA Sieraden zijn trouwens afgewerkt met een rhodium laagje. Zo blijven ze extra lang mooi.
Heb jij je oog laten vallen op een mooi sieraad? Doe dan mee met onze winactie op Instagram en maak kans op 30 euro shoptegoed💝
Waarom Iets Aan Jezelf Veranderen Helemaal Oké is (Zoals Haartransplantatie Of Tattoo Verwijderen)
27 december 2022
Vandaag de dag horen en zien we steeds meer over cosmetische ingrepen bij celebrities en influencers. Maar natuurlijk ook bij ´gewone´ mensen zoals jij en ik. Toch lijkt er nog altijd een taboe op te rusten om iets aan jezelf te willen veranderen. Bij ´iets´ denkt men al gauw aan botox en fillers of operatieve ingrepen, maar ook een haartransplantatie of het verwijderen van een tattoo is iets aan jezelf veranderen. En dat is helemaal oké!
Hé, het is oké… om iets aan jezelf te veranderen
Mijn platform zet ik al jaren in om meer te vertellen over de voor- en nadelen van bepaalde cosmetische behandelingen, met name op het gebied van botox en fillers. Dat doe ik vooral uit eigen ervaring. Maar er is zoveel meer waar je bij een cosmetische kliniek zoals Kliniek Veldhoven voor terecht kunt. Denk bijvoorbeeld aan een haartransplantatie of een tattoo verwijderen. Over het algemeen kijken anderen er minder van op als je voor zo´n behandeling kiest, terwijl dat óók iets aan jezelf veranderen is. En de reden daarvoor is vaak precies hetzelfde als iemand die kiest voor een ander soort cosmetische ingreep: je vindt iets niet of minder mooi aan jezelf en je voelt je zelfverzekerder als je datgene veranderd. Ik vind dat hetzelfde als het gebruiken van make-up of het dragen van hair extensions: ook dat doet men om tijdelijk iets aan het uiterlijk te veranderen. Daar kijkt niemand van op, toch? Ik vind dat hetzelfde moet gelden voor cosmetische behandelingen. Of dat nu gaat om een filler behandeling, een borstvergroting, een haartransplantatie of het verwijderen van een tattoo.
Haartransplantatie bij Kliniek Veldhoven
Het lijkt me goed om ook eens wat andere cosmetische behandelingen te belichten zoals een haartransplantatie. Dit is een behandeling om dun behaarde of kale plekken op te vullen met je eigen haar. Het is een behandeling die in één of twee dagen uitgevoerd kan worden en het resultaat is blijvend. Bij een haartransplantatie worden eigen haarzakjes weggehaald en teruggeplaatst op de kale plek. Zo groeit daar op den duur haar terug en kun je weer genieten van een vollere bos haar. Het is overigens niet zo dat alleen kalende mannen een haartransplantatie kunnen ondergaan, ook steeds meer vrouwen kiezen voor een haartransplantatie. Bijvoorbeeld voor een vollere haargrens of het verlagen van de haargrens.
Een tattoo verwijderen
Ontzettend veel mensen hebben een tatoeage, ik heb er zelf ook een aantal. Ook al weet je dat tattoos permanent zijn, het kan altijd gebeuren dat je er spijt van krijgt. In mijn geval is dat ook zo. Ik wil dan ook over een tijdje mijn tattoo verwijderen.Niet omdat ik het ontwerp zelf niet meer mooi vind, maar omdat de lijnen zijn uitgelopen door littekenweefsel. Als je niet meer tevreden bent over een tattoo dan kun je die in een cosmetische kliniek zoals Kliniek Veldhoven laten verwijderen. Dit gebeurt bij Kliniek Veldhoven door middel van de nieuwste Picoway lasertechniek. Het mooie hiervan is dat er geen littekens achterblijven. De meeste lasersystemen werken met minder hoge golflengtes waardoor er heel veel behandelingen nodig zijn. Daardoor wordt de huid meer belast en ontstaan er wel littekens of een witte waas op de plek waar de tattoo heeft gezeten. Met de PicoWay lasertechniek is dit dus niet het geval en wordt er geen pigment verstoort, alleen inktdeeltjes verwijderd.
Wil je meer weten over een haartransplantatie, het verwijderen van een tattoo of andere cosmetische ingrepen? Bekijk dan de site van Kliniek Veldhoven voor meer informatie over behandelingen en tarieven.
Pure Nature | Rozenspray, Vrouwenmantel Tinctuur, Yoni Steam Voor Herstel Na Bevalling
30 november 2022
Op 16 oktober ben ik bevallen van onze prachtige dochter Loïs, mijn bevallingsverhaal kun je hier lezen. Een aantal weken voor de uitgerekende datum ontving ik wat producten van Pure Nature: een webshop in the making, maar via Instagram kun je al producten bestellen :) Het zijn producten die je herstel na de zwangerschap en bevalling kunnen bevorderen, dus ik was er enorm benieuwd naar. Ik neem je mee in mijn ervaring én ik deel een kortingscode verderop in dit artikel.
Rozenspray
De rozenspray is een biologische spray gemaakt van rozen die je op je huid en haar kunt gebruiken, maar ook op je tong kunt sprayen voor een kalmerende werking. Dit leek me wel wat voor tijdens de bevalling. Toen de bevalling wat verder vorderde heb ik de spray vooral op mijn gezicht gesprayed als verfrissing. Ik kon geen parfum of deodorant verdragen, maar de milde geur van rozen vond ik wel echt fijn. Later probeerde ik de spray ook op mijn tong om te kijken of het kalmeerde, maar daar ondervond ik geen verschil in. Wellicht had het juist meer een ontspannende werking kunnen hebben in de begin fase maar toen had ik er niet aan gedacht.Vrouwenmantel tinctuur
Deze tinctuur is gemaakt van de vrouwenmantel plant en wordt afgeraden om vóór de uitgerekende datum te gebruiken omdat het de baarmoeder stimuleert. Uiteindelijk ging ik 12 dagen over de uitgerekende datum heen, en vanaf dat moment heb ik de tinctuur als druppels door mijn thee gedronken in de hoop dat het wat op gang zou brengen. Dat was niet het geval. Waar het denk ik wel enorm voor geholpen heeft, is het krimpen van mijn baarmoeder en het weinige bloedverlies na de bevalling. Vrouwenmantel staat bekend om haar weefselherstel, bloedstelpende en infectiewerende eigenschappen. Na de bevalling viel het me op dat mijn buik al redelijk plat was. Na 3 dagen was het zo goed als voorheen, wat ik absoluut niet verwachtte. Ook het bloedverlies tijdens en na de bevalling viel me alles mee, dus daar zou deze tinctuur zomaar een groot aandeel in gehad kunnen hebben.Rozenknopjes
De Rozenknopjes hebben dezelfde verzachtende eigenschappen als de rozenspray. Ze kunnen in het Bevalbad gestrooid worden, op de placenta als je een lotusbevalling wilt of je kunt er thee van zetten. Tijdens mijn bevalling zat ik ook het grootste gedeelte in bad, maar het idee van drijvende Rozenknopjes die tegen me aan zouden komen kon ik niet hebben 😂 Ik dacht van te voren heerlijk sereen in dat bad te dobberen tussen de rozenknopjes, maar op het moment zelf kronkelende ik als een bezetene door dat bad om een beetje met de pijn te dealen. Missie niet geslaagd dus, maar de knopjes hebben een ander doel gekregen.Postpartum Yoni steam
De Postpartum Yoni steam is een mix van kruiden en planten die het herstel aan je perenium na hechtingen van een knip/scheur kunnen bevorderen. Hier heb ik het meest baat bij gehad! Ik heb er niet letterlijk een stoombadje van gemaakt, maar een soort thee van getrokken - inclusief de rozen knopjes - en die thee heb ik afgekoeld in een peri bottle gedaan. Dat is een soort spuit flesje waarmee je water of in dit geval de Postpartum Yoni steam, tegen je hechtingen aan kan spuiten tijdens of na het plassen. Ik vond dit zo'n enorme verademing! Ik had hechtingen en het idee alleen al van wc papier daar tegenaan bezorgde me kippenvel. Ik heb 2 weken lang na elk toilet bezoek die 'thee' er tegenaan gesprayed en naast dat het daardoor niet zo prikte met plassen, heeft het mijn herstel ook bevordert aangezien ik na 2 weken bijna geen last meer had en het er allemaal goed uit zag.Baby zalf
Ook heb ik een potje babyzalf, op basis van lanoline, helemaal opgemaakt. Wat een fijn spul! Ik heb het op de schrale plekjes op Loïs haar huidje gesmeerd, op mijn tepels bij tepelkloven, op haar schrale billetjes en zelfs tijdens de bevalling al gebruikt als lippen balsem. (Dat je van al dat puffen droge lippen krijgt is no joke)10% korting met code MALU10
Omdat ik zo tevreden ben met de producten en ik graag jou als lezer kennis wil laten maken met de natuurlijke producten van Pure Nature, heb ik een kortingscode voor je. Met MALU10 krijg je 10% korting op je bestelling! Je kunt je bestelling via een DM op Instagram plaatsen.
Na een korte pauze ben ik weer terug, dit keer als kersverse mama van mijn lieve dochter Loïs 🥰 De afgelopen weken waren prachtig, natuurlijk ook wel zwaar maar vooral: ontzettend bijzonder. Waar ik eerst dacht dat ik daar niet veel over zou delen, denk ik nu juist dat het wél leuk is om te delen. De tijd gaat zo snel dat ik sommige momenten alweer bijna vergeet, dus het altijd kunnen terug lezen is voor mezelf ook fijn. Daarnaast heb ik een aantal zwangerschaps updates geplaatst dus het is een logisch vervolg om je mee te nemen in mijn laatste weken zwangerschap, de bevalling en de eerste weken met Loïs.
Met 41 weken en 4 dagen gebeurde er overdag nog niets. Mijn eigen verloskundige had me thuis nog gestript, maar dat was in de ochtend en ik merkte er daarna niks van. Tot een uur of 19 ´s avonds. We zaten te eten toen ik een aantal keer een harde buik kreeg die ook iets pijnlijk was. Tegen 20 uur viel het me op dat dit vaker kwam en opende ik voor de lol mijn weeën timer app. We zaten een film te kijken en ik verwachtte er niets van, ik kon er immers prima doorheen kletsen. Om 21 uur gaf de app aan dat de pijntjes toch wel elke 6 a 7 minuten kwamen en bijna 1 minuut aanhielden. Toen zei ik voor het eerst tegen mijn man: ik denk toch wel dat dit iets doet. Hij was nog wat voorzichtig, want het zou alsnog een inleiding kunnen worden die maandag. Tegen 23 uur lagen we in bed en merkte ik dat ik ineens niet meer stil kon liggen en dat het lollige er wel gauw af was. Ik ging het bed uit, installeerde mezelf beneden voorover hangend voor de bank en zette rustgevende muziek op. In het pikdonker heb ik zo 2 uur lang in m'n eentje weeën zitten opvangen, waarna ik dacht: ik vind dit al best vervelend worden😅. Ze kwamen om de 2 minuten toen ik naar boven ging om mijn man wakker te maken. Dat was echter niet nodig, want mijn gepuf was al al niet te missen waardoor hij wakker werd 😂
We besloten het nog even aan te zien want ook al weet je dat je gewoon moet bellen, je voelt je toch wat bezwaard midden in de nacht. De verloskundige kwam rond 2.30 uur en zei meteen dat ze aan me zag dat het wel degelijk begonnen was. De ontsluiting bleek nog niet zo op te schieten, dus ik mocht gelukkig meteen onder de douche of in bad. Terwijl mijn man het bevalbad installeerde kroop ik onder de douche. Waar ik van te voren dacht dat heerlijk te vinden, vond ik het gruwelijk op dat moment 😂 Alle ademhalingsoefeningen gooide ik overboord, niets voelde goed en geen enkele houding leek te doen. Eenmaal in het bevalbad hielp het warme water wel iets en kon ik tussendoor beter ontspannen. Bij de volgende check in de ochtend zat ik op 4cm ontsluiting, wat voor mijn gevoel tegen viel omdat ik het al heel heftig vond. Volgens mij heb ik toen voor het eerst gezegd dat ik een keizersnede wilde omdat ik dacht dat het me niet ging lukken😂 Gelukkig ging niemand daar op in ;) Mijn man werd elk half uur terug de badkamer in gestuurd om warm water toe te voegen aan het bad. Het kon me niet heet genoeg zijn, in de hoop de scherpe randjes van de pijn te halen. Vanaf dat moment kreeg ik een soort constante kramp in mijn onderbuik die tussen de weeën door niet meer weg trok. Ik probeerde uit te leggen aan de verloskundige wat ik voelde maar ze gaf aan dat 't haar niets zei maar omdat het met mij en de kleine gewoon goed ging, ook niet reden voor paniek was. Voor mij was die constant aanwezige, enorm zeurende pijn achteraf het aller vervelendste aan de hele bevalling. Elke wee die eroverheen kwam was echt even terror. Ik heb dan ook meerdere keren zitten jammeren dat ik niet meer kon en een keizersnede wilde, maar ik realiseerde me nog wel dat elke bevallende vrouw dit waarschijnlijk roept 😜 (ik riep dit omdat ik dacht dat ik het niet zou redden niet omdat ik dacht dat een keizersnede makkelijker is, alleen sneller ;) Zo gingen we nog wat uren door, werden mijn vliezen tussendoor gebroken en toen ik op 9 cm ontsluiting zat aan het eind van de ochtend kwam er even persdrang op gang. Helaas verdween dat gevoel ook weer snel en leek er na een tijdje geen progressie in te zitten omdat de kleine niet ver genoeg was ingedaald. Ookal deed de kleine het gewoon goed, we hebben toen besloten om na 17 uur thuis uitzitten, tóch naar het ziekenhuis te gaan. Dat voelde ineens als een opluchting, ook al had ik vooraf gezegd niet naar het ziekenhuis te willen als het medisch gezien geen noodzaak was. Gelukkig mocht ik nog kiezen voor een morfine pompje als pijnstilling want ik vond dat ik het lang genoeg zonder volgehouden had.
De rit naar het ziekenhuis was alles hoe ik het me nooit had voorgesteld 😂 lijkbleek en nog drijfnat, met een uitgezakt rattennest op mijn hoofd door mijn hair extensions, in een panterprint broek met roze shirt en geruite jas: het boeide me allemaal niks meer. Ik heb overdwars in de auto en later in de rolstoel gehangen met minder dan elke minuut een wee... Dat was echt afzien. Eenmaal op de verloskamer aangekomen stelde iedereen zich netjes aan me voor, maar het enige wat ik kon uitbrengen was 'hoi ik wil eerst pijnstilling' 😂😂😂 Tussen het moment van aankomst en pijnstillers zat nog bijna 1,5 uur omdat er eerst een ctg gemaakt moest worden. Tussendoor heb ik vooral liggen woelen en heeft m'n man net als alle uren daarvoor in mijn rug tegendruk zitten geven. Er werden weeën opwekkers aangesloten, om te zorgen dat de baby verder indaalde. Ook kreeg ik toen eindelijk de remifentanil, alleen gaf dat voor mijn gevoel amper verlichting. Ik schijn tussen de weeën door in slaap te zijn gevallen vanwege de vesuffende bijwerkingen, maar het enige wat ik heb onthouden is dat er geen eind leek te komen aan die pijn. De weeën opwekkers werkten al gauw want vanuit het niets kwam er een soort oergevoel los wat ik absoluut niet tegen kon houden. Toen wist ik dat het eindelijk op begon te schieten. Gelukkig mocht ik eraan meegeven terwijl we wachtten op de verloskundige. (Hoe vaak hoor je niet dat vrouwen persdrang moeten ´ophouden´??) Na een tijd kreeg ik het gevoel dat die kleine er bijna uit kwam, en dat bleek ook zo te zijn. Binnen no time stond er een verloskundige en verpleegkundige aan mijn bed en mocht ik actief gaan persen. Er werd nog netjes gecheckt of ik wel op mijn rug wilde liggen, want er stond met grote letters in mijn beval plan van niet.. Maar ik wilde niets anders meer en er gewoon gauw vanaf zijn. Ik kreeg ineens energie voor 10 en kon eindelijk wat nuttigs doen voor mijn gevoel. Na 40 minuten persen was ze er ineens, en zag ik haar zelf goed geboren worden. Heel bijzonder! Waar ik altijd heb gedacht dat ik ontzettend zou moeten huilen zodra je baby op je buik wordt gelegd, was ik vooral opgelucht en heel blij dat het na 20 uur eindelijk erop zat. En bizar wat je eruit kraamt tijdens, maar ook na de bevalling: ik riep meteen dat ik het zo nog een keer zou doen terwijl ik daarvoor meerdere keren riep dat ik een keizersnede wilde 😅 Loïs deed het meteen heel goed waardoor we ook echt van ons ´gouden uur´ met z'n drieën konden genieten. We mochten diezelfde avond naar huis en toen startte onze heerlijke kraamweek.
De eerste nacht is een beetje aan me voorbij gegaan. Ik kan het me amper herinneren maar het was elke paar uur voeden en een schone luier. In de ochtend kwam de kraamzorg en zij zorgde steeds eerst voor mij en Loïs, maakte ontbijtjes en fruit hapjes, deed wat huishoudelijke taken en stuurde mijn man en mij verplicht naar bed ´s middags. Heerlijk! Achteraf gezien was de kraamweek het makkelijkst, enerzijds omdat Loïs heel rustig en tevreden was, en anderzijds omdat je nog op adrenaline leeft en de kraamzorg veel uit handen neemt. De 2e week was ook heel makkelijk, maar vanaf de 3e week werd het wat pittiger. Zo kwamen de eerste 'regel dagen' waardoor Loïs ineens minder dronk, zich vaker melde en bij mij de borstvoeding wel heel snel eruit kwam, waardoor Loïs zich veel verslikte en krampjes kreeg. Na 1,5 week ben ik langzaamaan overgegaan op fulltime kolven met de dubbele draadloze Youha kolf. Niet gesponsord, maar gewoon oprecht een mega fijne hands-free kolf!
Nu Loïs 6 weken oud is kan ik alleen maar zeggen dat alle clichés waar zijn. De tijd gaat zo snel dat ik soms wel kan huilen bij het idee dat deze tijd al niet meer terug komt. Ondanks af en toe wat kraamtranen voelde ik me na de eerste week al heel goed en nu voel ik me alweer helemaal mezelf. Ik kijk terug op een ontzettend bijzondere periode in mijn leven en ik ben enorm dankbaar dat ik een zwangerschap en bevalling heb mogen meemaken en nu de mooiste titel ooit heb: moeder van Loïs 😍 ik kijk ondanks dat ik het grootste deel thuis heel heftig vond, positief terug op de bevalling en ik denk dat dat deels komt door de fijne cursus die ik heb gedaan. Die heeft me echt goed voorbereid, ook op wanneer alles ineens anders loopt. Want dat kan ik beamen, het loopt nooit volgens plan. Toch wist ik precies wat ik wel en niet wilde als alles anders zou lopen én kon ik me daardoor ook heel makkelijk neerleggen bij de situatie waarin andere keuzes gemaakt moesten worden. Ik deel hieronder wat foto´s van Loïs, maar ik heb er bewust voor gekozen haar niet herkenbaar in beeld te laten (ook niet op social media).
Bijna 42 weken zwanger...
Even terug naar waar ik geëindigd was hier: ik heb rond de 37 weken zwangerschap na de Bevallen Als Een Baas cursus nog een zwangerschapscursus van mom & co afgerond en daardoor stond ik heel positief tegenover de bevalling en alles wat daarna zou komen. Die positieve mindset heb ik al die tijd behouden, al moet ik zeggen dat elke dag dat ik na de uitgerekende datum ging, ik iets onrustiger werd. De eerste dagen nog omdat we gewoon ongeduldig waren, maar daarna omdat met 41 weken al een inleiding ter sprake kwam. Ik had een wens voor thuis bevallen in een bevalbad, zonder onnodige medische interventies en met alle vertrouwen in het natuurlijke proces van het bevallen. Wel in mijn achterhoofd houdend dat het altijd anders kan lopen. En gelukkig maar, want met 41 weken en 2 dagen werd de inleiding dan ook echt gepland voor 41 weken en 6 dagen. Mijn beeld van inleiden was - in tegenstelling tot mijn eerdere mindset - niet bepaald positief: ik had veel gelezen over een scala aan interventies wanneer je eenmaal begint met een inleiding. Ze zouden starten met vliezen breken en weeën opwekkers.. Dan volgt vaak al gauw een ruggenprik omdat kunstmatige weeeën vaak zorgen voor een weeën storm. Vervolgens beland je alweer gauw op je rug aan bed gekluisterd etc. Gelukkig kon de gynaecoloog me gerust stellen en was er zelfs een bevalbad aanwezig in het ziekenhuis. Toch bleef ik na die afspraak de hoop houden dat ze uit zichzelf zou komen en ergens was mijn voorgevoel dat ze de nacht voor de inleiding zou komen... Alsof ik het aanvoelde!De bevalling | de meest bijzondere ervaring uit mijn leven
Met 41 weken en 4 dagen gebeurde er overdag nog niets. Mijn eigen verloskundige had me thuis nog gestript, maar dat was in de ochtend en ik merkte er daarna niks van. Tot een uur of 19 ´s avonds. We zaten te eten toen ik een aantal keer een harde buik kreeg die ook iets pijnlijk was. Tegen 20 uur viel het me op dat dit vaker kwam en opende ik voor de lol mijn weeën timer app. We zaten een film te kijken en ik verwachtte er niets van, ik kon er immers prima doorheen kletsen. Om 21 uur gaf de app aan dat de pijntjes toch wel elke 6 a 7 minuten kwamen en bijna 1 minuut aanhielden. Toen zei ik voor het eerst tegen mijn man: ik denk toch wel dat dit iets doet. Hij was nog wat voorzichtig, want het zou alsnog een inleiding kunnen worden die maandag. Tegen 23 uur lagen we in bed en merkte ik dat ik ineens niet meer stil kon liggen en dat het lollige er wel gauw af was. Ik ging het bed uit, installeerde mezelf beneden voorover hangend voor de bank en zette rustgevende muziek op. In het pikdonker heb ik zo 2 uur lang in m'n eentje weeën zitten opvangen, waarna ik dacht: ik vind dit al best vervelend worden😅. Ze kwamen om de 2 minuten toen ik naar boven ging om mijn man wakker te maken. Dat was echter niet nodig, want mijn gepuf was al al niet te missen waardoor hij wakker werd 😂
Actieve fase | zo lang mogelijk thuis blijven
We besloten het nog even aan te zien want ook al weet je dat je gewoon moet bellen, je voelt je toch wat bezwaard midden in de nacht. De verloskundige kwam rond 2.30 uur en zei meteen dat ze aan me zag dat het wel degelijk begonnen was. De ontsluiting bleek nog niet zo op te schieten, dus ik mocht gelukkig meteen onder de douche of in bad. Terwijl mijn man het bevalbad installeerde kroop ik onder de douche. Waar ik van te voren dacht dat heerlijk te vinden, vond ik het gruwelijk op dat moment 😂 Alle ademhalingsoefeningen gooide ik overboord, niets voelde goed en geen enkele houding leek te doen. Eenmaal in het bevalbad hielp het warme water wel iets en kon ik tussendoor beter ontspannen. Bij de volgende check in de ochtend zat ik op 4cm ontsluiting, wat voor mijn gevoel tegen viel omdat ik het al heel heftig vond. Volgens mij heb ik toen voor het eerst gezegd dat ik een keizersnede wilde omdat ik dacht dat het me niet ging lukken😂 Gelukkig ging niemand daar op in ;) Mijn man werd elk half uur terug de badkamer in gestuurd om warm water toe te voegen aan het bad. Het kon me niet heet genoeg zijn, in de hoop de scherpe randjes van de pijn te halen. Vanaf dat moment kreeg ik een soort constante kramp in mijn onderbuik die tussen de weeën door niet meer weg trok. Ik probeerde uit te leggen aan de verloskundige wat ik voelde maar ze gaf aan dat 't haar niets zei maar omdat het met mij en de kleine gewoon goed ging, ook niet reden voor paniek was. Voor mij was die constant aanwezige, enorm zeurende pijn achteraf het aller vervelendste aan de hele bevalling. Elke wee die eroverheen kwam was echt even terror. Ik heb dan ook meerdere keren zitten jammeren dat ik niet meer kon en een keizersnede wilde, maar ik realiseerde me nog wel dat elke bevallende vrouw dit waarschijnlijk roept 😜 (ik riep dit omdat ik dacht dat ik het niet zou redden niet omdat ik dacht dat een keizersnede makkelijker is, alleen sneller ;) Zo gingen we nog wat uren door, werden mijn vliezen tussendoor gebroken en toen ik op 9 cm ontsluiting zat aan het eind van de ochtend kwam er even persdrang op gang. Helaas verdween dat gevoel ook weer snel en leek er na een tijdje geen progressie in te zitten omdat de kleine niet ver genoeg was ingedaald. Ookal deed de kleine het gewoon goed, we hebben toen besloten om na 17 uur thuis uitzitten, tóch naar het ziekenhuis te gaan. Dat voelde ineens als een opluchting, ook al had ik vooraf gezegd niet naar het ziekenhuis te willen als het medisch gezien geen noodzaak was. Gelukkig mocht ik nog kiezen voor een morfine pompje als pijnstilling want ik vond dat ik het lang genoeg zonder volgehouden had.
Bevallen in het ziekenhuis | daar was Loïs ineens!
De rit naar het ziekenhuis was alles hoe ik het me nooit had voorgesteld 😂 lijkbleek en nog drijfnat, met een uitgezakt rattennest op mijn hoofd door mijn hair extensions, in een panterprint broek met roze shirt en geruite jas: het boeide me allemaal niks meer. Ik heb overdwars in de auto en later in de rolstoel gehangen met minder dan elke minuut een wee... Dat was echt afzien. Eenmaal op de verloskamer aangekomen stelde iedereen zich netjes aan me voor, maar het enige wat ik kon uitbrengen was 'hoi ik wil eerst pijnstilling' 😂😂😂 Tussen het moment van aankomst en pijnstillers zat nog bijna 1,5 uur omdat er eerst een ctg gemaakt moest worden. Tussendoor heb ik vooral liggen woelen en heeft m'n man net als alle uren daarvoor in mijn rug tegendruk zitten geven. Er werden weeën opwekkers aangesloten, om te zorgen dat de baby verder indaalde. Ook kreeg ik toen eindelijk de remifentanil, alleen gaf dat voor mijn gevoel amper verlichting. Ik schijn tussen de weeën door in slaap te zijn gevallen vanwege de vesuffende bijwerkingen, maar het enige wat ik heb onthouden is dat er geen eind leek te komen aan die pijn. De weeën opwekkers werkten al gauw want vanuit het niets kwam er een soort oergevoel los wat ik absoluut niet tegen kon houden. Toen wist ik dat het eindelijk op begon te schieten. Gelukkig mocht ik eraan meegeven terwijl we wachtten op de verloskundige. (Hoe vaak hoor je niet dat vrouwen persdrang moeten ´ophouden´??) Na een tijd kreeg ik het gevoel dat die kleine er bijna uit kwam, en dat bleek ook zo te zijn. Binnen no time stond er een verloskundige en verpleegkundige aan mijn bed en mocht ik actief gaan persen. Er werd nog netjes gecheckt of ik wel op mijn rug wilde liggen, want er stond met grote letters in mijn beval plan van niet.. Maar ik wilde niets anders meer en er gewoon gauw vanaf zijn. Ik kreeg ineens energie voor 10 en kon eindelijk wat nuttigs doen voor mijn gevoel. Na 40 minuten persen was ze er ineens, en zag ik haar zelf goed geboren worden. Heel bijzonder! Waar ik altijd heb gedacht dat ik ontzettend zou moeten huilen zodra je baby op je buik wordt gelegd, was ik vooral opgelucht en heel blij dat het na 20 uur eindelijk erop zat. En bizar wat je eruit kraamt tijdens, maar ook na de bevalling: ik riep meteen dat ik het zo nog een keer zou doen terwijl ik daarvoor meerdere keren riep dat ik een keizersnede wilde 😅 Loïs deed het meteen heel goed waardoor we ook echt van ons ´gouden uur´ met z'n drieën konden genieten. We mochten diezelfde avond naar huis en toen startte onze heerlijke kraamweek.
De kraamweek | een roze wolk en makkelijke baby
De eerste nacht is een beetje aan me voorbij gegaan. Ik kan het me amper herinneren maar het was elke paar uur voeden en een schone luier. In de ochtend kwam de kraamzorg en zij zorgde steeds eerst voor mij en Loïs, maakte ontbijtjes en fruit hapjes, deed wat huishoudelijke taken en stuurde mijn man en mij verplicht naar bed ´s middags. Heerlijk! Achteraf gezien was de kraamweek het makkelijkst, enerzijds omdat Loïs heel rustig en tevreden was, en anderzijds omdat je nog op adrenaline leeft en de kraamzorg veel uit handen neemt. De 2e week was ook heel makkelijk, maar vanaf de 3e week werd het wat pittiger. Zo kwamen de eerste 'regel dagen' waardoor Loïs ineens minder dronk, zich vaker melde en bij mij de borstvoeding wel heel snel eruit kwam, waardoor Loïs zich veel verslikte en krampjes kreeg. Na 1,5 week ben ik langzaamaan overgegaan op fulltime kolven met de dubbele draadloze Youha kolf. Niet gesponsord, maar gewoon oprecht een mega fijne hands-free kolf!
Nu Loïs 6 weken oud is kan ik alleen maar zeggen dat alle clichés waar zijn. De tijd gaat zo snel dat ik soms wel kan huilen bij het idee dat deze tijd al niet meer terug komt. Ondanks af en toe wat kraamtranen voelde ik me na de eerste week al heel goed en nu voel ik me alweer helemaal mezelf. Ik kijk terug op een ontzettend bijzondere periode in mijn leven en ik ben enorm dankbaar dat ik een zwangerschap en bevalling heb mogen meemaken en nu de mooiste titel ooit heb: moeder van Loïs 😍 ik kijk ondanks dat ik het grootste deel thuis heel heftig vond, positief terug op de bevalling en ik denk dat dat deels komt door de fijne cursus die ik heb gedaan. Die heeft me echt goed voorbereid, ook op wanneer alles ineens anders loopt. Want dat kan ik beamen, het loopt nooit volgens plan. Toch wist ik precies wat ik wel en niet wilde als alles anders zou lopen én kon ik me daardoor ook heel makkelijk neerleggen bij de situatie waarin andere keuzes gemaakt moesten worden. Ik deel hieronder wat foto´s van Loïs, maar ik heb er bewust voor gekozen haar niet herkenbaar in beeld te laten (ook niet op social media).
Hierbij sluit ik mijn zwangerschapsupdates af en zal ik natuurlijk geregeld wat delen over mijn ervaringen van het moederschap😊
Als mama to be binnenkort ben ik me al maanden op van álles aan het voorbereiden. Van de baby uitzet tot aan de bevalling en natuurlijk ook mom life daarna. Ik heb namelijk altijd geroepen dat het mij heus niet zal gebeuren dat ik er na de bevalling als een slons bij loop. Toch zijn de échte eerlijke verhalen van nieuwe mama's anders: je hebt er de tijd en energie simpelweg niet voor om er altijd uit te zien om door een ringetje te halen. Met deze tips ga ik zelf in elk geval proberen er toch wat van te maken, zonder dat het veel tijd kost. Tijd voor mijn tijdbesparende beauty, haar én style hacks!
Geen zin in mascara? Groei je wimpers (en wenkbrauwn) mega snel lang met castor olie!
Ik ben altijd al gauw emo, maar ik kan me alleen maar voorstellen dat dat na de geboorte van je baby vertienvoudigd. Dan heb je natuurlijk geen zin in uitgelopen mascara, of uberhaupt mascara op doen. Ik heb een tip voor je die echt het proberen waard is! Castor olie is een wat dikkere olie die je wenkbrauw en wimper haartjes in rap tempo laat groeien. Het is bizar hoe snel mijn wenkbrauwhaartjes teruggroeiden én hoeveel dikker en donkerder ze waren. Eerst haalde ik het uiteinde van mijn wenkbrauwen weg om zelf zo'n cat eye look te creëren, maar dat betekent dat ik elke dag mijn wenkbrauwen moest bijtekenen. Daar heb ik straks ongetwijfeld geen zin meer in, dus ben ik vast mijn wenkies aan het laten uitgroeien. Elke avond castor olie erop en slapen maar. Waar ik ook elke dag nepwimpers droeg, heb ik die onlangs alvast in de prullenbak gegooid. Mijn eigen wimpers en vooral de wimperaanzet smeer ik elke avond in met castor olie voor het slapen gaan. Ze zijn na een week al voller, langer en de 'lege plekken' worden langzaamaan opgevuld met baby haartjes. Binnenkort dus volle wimpers én wenkbrauwen waar niet per se makeup aan te pas hoeft te komen.
Hair extensions voor haar dat altijd goed zit
Ik droeg jarenlang mega lange hair extensions: dat is absoluut niet praktisch, laat staan als je de hele dag met een baby in de weer bent. Wél vind ik kortere hair extensions echt een uitkomst. Die raken niet gauw in de knoop, geven je haar letterlijk wat meer body én ze houden langer slag of krul vast. Ik draag momenteel de 35cm lange extensions van Loca hair, maar mocht je meer merken willen ontdekken: bekijk dan even mijn enorme review van mijn top 10 favoriete hair extensions merken inclusief prijzen etc. Ik krul de uiteinden van mijn hair extensions ongeveer 1 keer per week en omdat precies dat stuk onder mijn eigen haar uitkomt, lijkt mijn hele kapsel netjes gestyled, terwijl ik alleen maar hair extensions in clip. Ze zijn niet zwaar en zitten niet in de weg. Pluspunt: ik ga er gewoon mee slapen, dus ik wordt letterlijk wakker met haar dat direct goed zit. En heb je even geen zin in hair extensions, maar wel een snel kapsel: een messy bun is ook al-tijd goed.
Ga voor gestyled lounge wear
Ik ben niet iemand die de deur uit gaat in een trainingspak, maar ik weet nu al dat ik heus geen zin heb om mijn comfortabele outfit elke keer om te ruilen voor wat anders als ik éven de deur uit ga. Ik ga dus voor gestyle loungewear: een joggingbroek en matching oversized sweater - wel van goede kwaliteit! Dat maakt echt het verschil tussen gewoon sportief en slordig. Zo´n lounge set met een oversized teddy coat, dad sneakers en een goede designer tas kan er echt wel heel stylish uit zien. Grote kans dat je me daar binnenkort mee ziet dus :)
Gel nagels (BIAB) voor een altijd nette manicure
Eerst droeg ik nepnagels en lakte ik elke zoveel dagen mijn nagels in een andere kleur. Daar ga ik straks natuurlijk geen tijd voor hebben, of in elk geval geen prioriteit aan geven. Tegenwoordig heb ik op mijn eigen nagels een laag gel lak, om precies te zijn BIAB gel. Dat staat voor Builder In A Bottle en is nóg sterker dan een normale gellak. Het maakt je eigen nagels ontzettend stevig en geeft ze een prachtige hoogglans, waardoor je nagels er uit zien alsof je ze professioneel hebt laten doen. Dat kan je natuurlijk ook doen, maar ik vind dat zonde van het geld als ik het net zo goed zelf kan. Oh ja, bijkomend voordeel: je zit niet met afgebladderde nagellak want gel nagellak en BIAB gaat er niet zomaar af.
Ben altijd dressed up met gold plated sieraden
Ik wisselde doorgaans dagelijks van sieraden. Ik heb denk ik wel 30 zilveren en gouden ringen, tig kettingen en armbandjes etc, maar ik heb geen zin om elke dag iets nieuws om te doen. Ik draag nu al weken één set bestaande uit 2 ringen, een armbandje, oorbellen en een ketting - allemaal in gold plated. Dat betekent dat ik ze dag en nacht om laat en er ook gewoon mee ga douchen. Ik doe mijn sieraden nooit af, dus sta altijd dressed up op. Vind ik zelf echt een groot verschil maken, zonder sieraden voel ik me heel kaal. PS. Gold plated sieraden hoeven helemaal niet duur te zijn, zo scoor ik geregeld nieuwe items bij Lucardi voor fijne prijsjes.
Dit waren mijn 5 tijdbesparende beauty, hair en style hacks voor drukke mama´s. Ik hoop vooral dat ik mijzelf hier aan kan houden, zodat ik er toch enigszins verzorgd bij loop zonder dat het me enorm veel tijd en moeite kost ;)
Ik geniet nog heerlijk van mijn zwangerschapsverlof en vond dit een mooi moment om eens wat vragen (en ongevraagde opmerkingen) te bundelen die ik geregeld krijg over botox en filler gebruik. Ik blijf me erover verbazen, wat een taboe er nog rust op 'iets' aan je gezicht doen. Wil je botox of fillers? Dan zul je wel heel onzeker zijn. Dan zul je wel een overdreven plastic fantastic / Barbie ideaalbeeld nastreven. De meeste mensen die weten of horen dat ik botox en fillers gebruik, staan klaar met oordelen en commentaar: 'dat is toch nergens voor nodig?' 'wat zonde van je geld / je gezicht' 'dat is toch iets voor bn' ers, niet voor een normale meid?'. Of de mensen die weten dat ik vooral fillers in mijn neus heb en me op het hart drukken : 'als je maar niks anders erbij gaat doen!'
Zucht. Begrijp me niet verkeerd hoor. Er is volgens mij niks mis met rimpels. Net zoals dat een ander vindt dat niemand iets aan rimpels zou moeten doen en lekker de natuur haar gang moet laten gaan , vind ik dat iedereen die wèl iets aan rimpels wil doen dat ook helemaal zelf moet weten. Hoe vaak ik wel niet heb gehoord dat het allemaal zonde en niet nodig is. Dat zijn meningen van anderen, en voor anderen ga ik geen botox of fillers nemen - en ook niet laten. Ik doe dat puur voor mijzelf. En de reden dat ik hier veel over schrijf is omdat ik het leuk vind om mijn ervaringen te delen. Daarnaast heb ik - vooral op dit onderwerp - een groot online bereik waarmee ik kan informeren en soms ook waarschuwen. Eerlijkheid in deze risicovolle behandelingen vind ik minstens zo belangrijk. Zelf kon ik hier tot aan een tijd geleden namelijk niéts over vinden, omdat de downside gewoon amper belicht wordt. Daar kan ik met mijn blog verandering in maken, dus ik blijf hier ook zeker over schrijven. Oók om het taboe eens lekker te doorbreken😜
Nu het 'waarom' is toegelicht ga in gezellig door op het 'wat'. Een van de meest gestelde vragen op dit topic: wat heb ik zelf allemaal laten doen of wat laat ik regelmatig doen?
Zucht. Begrijp me niet verkeerd hoor. Er is volgens mij niks mis met rimpels. Net zoals dat een ander vindt dat niemand iets aan rimpels zou moeten doen en lekker de natuur haar gang moet laten gaan , vind ik dat iedereen die wèl iets aan rimpels wil doen dat ook helemaal zelf moet weten. Hoe vaak ik wel niet heb gehoord dat het allemaal zonde en niet nodig is. Dat zijn meningen van anderen, en voor anderen ga ik geen botox of fillers nemen - en ook niet laten. Ik doe dat puur voor mijzelf. En de reden dat ik hier veel over schrijf is omdat ik het leuk vind om mijn ervaringen te delen. Daarnaast heb ik - vooral op dit onderwerp - een groot online bereik waarmee ik kan informeren en soms ook waarschuwen. Eerlijkheid in deze risicovolle behandelingen vind ik minstens zo belangrijk. Zelf kon ik hier tot aan een tijd geleden namelijk niéts over vinden, omdat de downside gewoon amper belicht wordt. Daar kan ik met mijn blog verandering in maken, dus ik blijf hier ook zeker over schrijven. Oók om het taboe eens lekker te doorbreken😜
Nu het 'waarom' is toegelicht ga in gezellig door op het 'wat'. Een van de meest gestelde vragen op dit topic: wat heb ik zelf allemaal laten doen of wat laat ik regelmatig doen?
Fillers
Qua fillers valt het nog best mee, vind ik zelf. Ik heb mijn lippen, neus en kin laten opvullen. Nu is het echt al lang geleden dat ik mijn lippen liet opvullen, want dat heb ik alleen van mijn 23e tot 26e gedaan (ik ben op het moment van schrijven 30 jaar). De reden daarvoor is, omdat lip fillers niet lang blijven zitten. Daarmee werd het naast een pijnlijke ingreep ook een heel dure ingreep. Eigenlijk nam ik die lip fillers omdat iedereen om mij heen tijdens mijn stage (in het modewereldje, Amsterdam) dat deed. Super stom dus! Het lijkt of het een beetje ´n blijvend effect heeft want in de voor en na foto hieronder zie je alsnog verschil. Pas later besloot ik mijn échte onzekerheid aan te pakken, namelijk mijn gebroken neus opvullen met fillers. Dit is de enige filler behandeling die ik echt consistent herhaal, omdat het hebben van een kaarsrechte neus voor mij nu eenmaal een wereld van verschil maakt. Hoe zelfverzekerd ik nu verder ook ben, die kromme neus waar ik jarenlang mee gepest ben zal me altijd onzeker blijven maken. Daarom voorkom ik dat ´ie weer helemaal krom eruit ziet door elke 2 jaar een filler behandeling te ondergaan. Nét toen ik dat weer wilde doen kwam ik er achter dat ik zwanger ben dus de afgelopen 9 maanden kon dit niet. Zo gauw de kleine er is en ik éven een beetje me time heb, ga ik mijn neus weer mooi recht laten maken. Ik heb ook een keer fillers in mijn kin laten injecteren, omdat ik dit voor het profiel - dus vanaf de zijkant van mijn gezicht- mooier en meer in balans vond. Maarja, ik wil ergens de grens trekken dus die behandeling heb in het vervolg gelaten voor wat het is.
Botox
Botox valt ook wel mee! Ik heb botox altijd gebruik in combinatie met de filler behandeling voor mijn neus. Dit omdat het effect elkaar enorm versterkt. Mijn neus spiertjes trekken het puntje van mijn neus als het ware omlaag. Als daar fillers in zitten lijken die wat sneller op te lossen omdat mijn neus dan meer beweeglijk is. Als dat letterlijk wordt platgespoten door een prikje botox, blijft de filler dus nog langer zitten en is mijn neus net wat meer ´gelift´. Éen keer heb ik ook botox in mijn kin en tussen mijn wenkbrauwen genomen. Dat prikje in mijn kin had weer te maken met de fillers op die plek: zo bleef de filler daar ook langer zitten. Het prikje voor de fronsrimpel tussen mijn wenkbrauwen deed bijna niets, dus ook dit was niet voor herhaling vatbaar. De enige botox die ik nu gebruik is dus in het puntje van mijn neus.
Naaldenroller
En dan: een product waar ik mega fan van ben! De naaldenroller. Het is geen botox, het zijn geen fillers, en je kunt het zelf doen. En toch heeft het écht wel een beetje het effect van botox en fillers. Je legt je rimpels er niet mee plat, maar ze worden wel degelijk opgevuld. Dat komt doordat het rollen over je huid met kleine miniscule naaldjes, ervoor zorgt dat er collageen wordt aangemaakt. Op die plekken kunnen fijne lijntjes dus daadwerkelijk opgevuld worden. Ik merk het vooral op mijn voorhoofd. Daar heb ik fronsrimpels als ik mijn wenkbrauwen optrek, maar bij een ontspannen gezicht is mijn voorhoofd doorgaans helemaal glad en strak door de naaldenroller. Doorgaans, want ook dit heb ik 9 maanden lang niet kunnen doen door mijn zwangerschap. De naaldenroller stimuleert namelijk de bloedtoevoer en de aanmaak van collageen, maar ook het afvoeren van afvalstoffen. Die stofjes komen in mijn bloedbaan terecht en daardoor ook bij mijn baby. Het is niet bewezen schadelijk, maar élke behandeling waarbij er afvalstoffen in je bloed kunnen komen (tatoeages, anti cellulitis massage etc) wordt afgeraden als je zwanger bent. Mijn voorhoofd ziet er nu dan ook een stuk minder egaal uit, zoals je hier kunt zien. Gelukkig is daar een zwangerschapsproof oplossing voor- namelijk de Frownies facial patches.
Nou, dat beantwoord de meeste vragen die ik krijg over botox en fillers wel zo´n beetje. Heb jij nou ook een vraag die niet beantwoord is? Stel ´m dan hieronder of via een berichtje op instagram. Ik ben hierover echt een open boek dus vragen zijn nooit te gek!
Voor en na foto: links is voor enige filler of botox behandeling, rechts is nu: met enkel nog fillers en botox in mijn neus (en waarschijnlijk leftovers van alle lip filler behandelingen vroeger ;)
Toen mijn verloskundige in het begin van mijn zwangerschap vroeg: ¨En, ga je een cursus volgen?¨ Toen zei ik nee joh, wat heeft dat nu voor zin? Zo´n pufclubje is echt niets voor mij en er valt toch niets te plannen. Toch? Totdat ze zei: we bereiden van alles voor in ons leven, van een sollicitatie voor een nieuwe baan tot aan je vakantie of een bruiloft. Waarom zou je het meest lifechanging event van je leven - namelijk ouders worden- niét voorbereiden? In datzelfde gesprek kwam de vraag of ik al wist of ik thuis of in het ziekenhuis zou willen bevallen. Ziekenhuis! - riep ik meteen. Waarom? Geen idee eigenlijk, dat hoor je toch het vaakst en ik dacht dat dat wel het meest veilig zou zijn. Ik had nooit gedacht dat een zwangerschapscursus niet alleen dat soort feiten vs. fabels duidelijk zou maken, maar dat het ook ook écht zo veel waardevolle informatie zou bijbrengen over zwangerschap, bevalling én kraamtijd. Ik deel dan ook graag mijn ervaring met de zwangerschapscursus Mom & Co.
Vooroordelen uit de weg
Zoals ik (onterecht) wat vooroordelen had over de zwangerschap en bevalling, zo had ik die ook ten opzichte van zwangerschapscursussen. Ik dacht altijd: zwanger zijn is ontzettend mooi, maar ergens ook wel eng. En zo´n bevalling? Brrr, pure horror leek me dat. Zwangerschapscursussen leek me ook vooral iets voor mensen die van yoga houden, niet echt wat voor mij, zweverig puffen met allerlei anderen erbij. Daar zit meteen mijn advies voor andere vrouwen (en je partners!) die nog ouders gaan worden. Gooi je vooroordelen overboord en verdiep je écht in de hele reis van zwangerschap tot ouders worden d.m.v een cursus. Ikzelf ben namelijk echt 180 graden gedraaid qua mindset en daar heeft deze cursus een heel groot aandeel in gehad.
Wat komt er in de Mom & Co zwangerschapscursus aan bod?
Laat ik beginnen met het grootste voordeel voor mij: dit is een online zwangerschapscursus die je vanuit het comfort van je eigen huis, samen met je partner kunt doen. Ik voelde er niet veel voor om ergens op locatie met anderen op gezette data een cursus te volgen. Ik heb het dan ook als heel fijn ervaren dat ik in mijn eigen online leeromgeving op mijn eigen tempo deze cursus kon volgen. De cursus bestaat uit verschillende hoofdstukken met elk wat theorie (het leest lekker weg, beetje zoals een blog artikel) en video´s met uitleg, podcasts en oefeningen die je kunt doen. De zaken die erin voorkomen zijn o.a. het resetten van je mindset ten aanzien van zwangerschap en bevalling. Precies wat ik nodig had! De media, films, tv series en de stomme gewoonte van andere vrouwen om alleen maar horrorverhalen te vertellen, beïnvloeden namelijk gigantisch ons beeld over zwangerschap en bevalling. Door alle info en vooral feiten op een rij, kijk ik er nu 100% positief tegenaan en weet ik dat je droombevalling krijgen zeker wel mogelijk is. De cursus gaat in op alles wat je moet weten over de bevalling, verschillende ademhalingstechnieken, de rol van je partner, het geboorteplan en pijnbestrijding. Maar ook héél belangrijk: wat als het allemaal anders loopt dan gehoopt? Wat als je toch met medische interventies te maken krijgt terwijl je dat niet wilde? Hoe ga je daarmee om en wat zijn je keuzes?
Ik wist bijvoorbeeld überhaupt niet dat je ALTIJD een keuze hebt. Ik heb zo vaak gelezen dat verloskundigen of artsen zeggen: we gaan even je ontsluiting meten, we gaan even een infuus prikken, we breken zo je vliezen door, we zetten een draadje op het hoofd van de baby om te monitoren. Het is niet zo dat je dat allemaal maar lijdzaam moet accepteren en ondergaan, je hebt altijd een keuze om dat soort interventies wel of niet te willen. En door alle info en statistieken die in deze cursus aan bod komen, heb ik het gevoel dat áls zulke zaken zich voordoen, ik veel beter een weloverwogen keuze kan maken. Het is mijn lijf, mijn baby en mijn bevalling en niets mag zomaar opgedrongen worden. Dus ook als mijn thuisbevalling niet door kan gaan door omstandigheden en het wordt een ziekenhuisbevalling, dan nog heb ik er nu vertrouwen in dat ik tools, handvatten en een hoop informatie beschikbaar heb om de regie te behouden op de punten die voor mij belangrijk zijn. En precies dat - dat gevoel van regie houden over wat en hoe dingen gebeuren tijdens je bevalling, dat zorgt ervoor dat vrouwen toch positief kunnen terugkijken op hun bevalling. Dat vind ik een heel waardevolle uitkomst van deze cursus voor mij en die gedachte geeft mij ook rust. Ik kijk er ontzettend naar uit, heb een positieve mindset én het vertrouwen in mijn lijf dat wij vrouwen hier inderdaad voor gemaakt zijn. 😊
Mom & Co zwangerschapscursus vs. andere zwangerschapscursussen
Ik heb natuurlijk geen vergelijkingsmateriaal, maar ik ben wel in een aantal andere cursussen gedoken om te kunnen bepalen welke cursus het best bij mij past. Ik vind dat de meeste andere cursussen te globaal in gaan op hoe bevallingen volgens het boekje zouden gaan. Dat er weinig informatie beschikbaar is over: wat als alles anders loopt? Wat als je ineens medisch wordt of je bevalling uitdraait op een keizersnede? Zo komt bij pijnbestrijding ook gauw de ruggenprik aan bod. Maar dan wordt er niet concreet ingegaan op de vele nadelen die dat kan hebben. Of de vele manieren van natuurlijke pijnbestrijding. In de Mom & Co cursus komt dit óók aan bod, waardoor ik ´m heel geschikt vind voor vrouwen die zo natuurlijk mogelijk thuis willen bevallen, als voor vrouwen die poliklinisch of medisch willen / moeten bevallen en juist weloverwogen voor bepaalde interventies of pijnstilling kiezen.
Ik heb de cursus binnen 1 maand afgerond, maar je kunt er natuurlijk zo kort of lang over doen als je zelf wilt. Wat ik ook een waardevolle toevoeging vind aan deze cursus, is dat je verschillende tools aangereikt krijgt. Denk aan affirmaties inzetten, leren welke drukpunten er zijn die kunnen helpen met pijn, oefeningen voor je bekkenbodem en een aantal hypobirthing technieken. Het is een heel complete cursus die me voor mijn gevoel goed heeft voorbereid op wat me te wachten staat. Ik ben nu 37 weken zwanger en de kleine ḿag al komen. Ik ben er in elk geval klaar voor!
Wellicht heb je er ooit van gehoord, een mantelzorgwoning. Ik had er tot aan een tijdje terug niet eerder van gehoord, maar nu ik weet dat dit soort fantastische woningen bestaan deel ik er graag meer over. We weten allemaal dat de huizenmarkt oververhit is en dat er ook krapte is in de (ouderen)zorg. Die twee gecombineerd vormen een probleem wat helaas in mijn familie (en vele andere families) aan de orde is: mijn oma kan niet meer thuis wonen, maar er is ook geen plek in een zorginstelling. Lees gauw verder over de optie voor een mantelzorgwoning in je eigen tuin.
Ik heb gelukkig mijn oma van bijna 93 nog. Ze woont al ruim 8 jaar alleen sinds mijn opa overleed en de laatste jaren merken we dat dat steeds minder goed gaat. Sterker nog: de afgelopen maanden gaat het absoluut niet meer, maar in aanmerking komen voor een zorginstelling? Nee, dat lukt niet. Mentaal is ze nog zo goed dat ze haar geen indicatie geven, maar lichamelijk gezien is ze heel erg hulpbehoevend. Die zorg komt allemaal op mijn moeder neer, die ook enig kind is en dus de zorg voor mijn oma grotendeels alleen heeft. We hebben wel eens gedacht: kan mijn oma niet bij hen in huis wonen? Ze hebben meer dan genoeg ruimte. Maar dat heeft nogal impact. Ze kan kleine dingen prima zelf, en daarnaast wíl ze ook dat kleine stukje vrijheid behouden. Toen ik hoorde van kangoeroewoningen heb ik het meteen met mijn moeder gedeeld: dit zou zomaar een mooie oplossing kunnen zijn!
Bekijk hieronder wat voorbeelden:
Ik heb gelukkig mijn oma van bijna 93 nog. Ze woont al ruim 8 jaar alleen sinds mijn opa overleed en de laatste jaren merken we dat dat steeds minder goed gaat. Sterker nog: de afgelopen maanden gaat het absoluut niet meer, maar in aanmerking komen voor een zorginstelling? Nee, dat lukt niet. Mentaal is ze nog zo goed dat ze haar geen indicatie geven, maar lichamelijk gezien is ze heel erg hulpbehoevend. Die zorg komt allemaal op mijn moeder neer, die ook enig kind is en dus de zorg voor mijn oma grotendeels alleen heeft. We hebben wel eens gedacht: kan mijn oma niet bij hen in huis wonen? Ze hebben meer dan genoeg ruimte. Maar dat heeft nogal impact. Ze kan kleine dingen prima zelf, en daarnaast wíl ze ook dat kleine stukje vrijheid behouden. Toen ik hoorde van kangoeroewoningen heb ik het meteen met mijn moeder gedeeld: dit zou zomaar een mooie oplossing kunnen zijn!
Een kangoeroewoning
Een kangoeroewoning bestaat uit twee zelfstandige woningen: een hoofdwoning voor de mantelzorger en een zogenaamde ‘buidelwoning’ voor diegene die zorg nodig heeft. Je kunt je voorstellen dat dit tijd, geld, energie en vooral veel kopzorgen scheelt als de hulpbehoevende zo dicht bij de mantelzorger kan wonen. Daarbij kan tóch een stukje privacy voor beide partijen behouden worden en voor de hulpbehoevende zelf wat vrijheid. De kangoeroewoningen zijn overigens wel verbonden met een tussendeur, zodat je echt naast diegene kan wonen die veel hulp nodig heeft. En toch houd je ook je eigen plek, terwijl het voor de hulpbehoevende veel minder eenzaam zal voelen. Sommige bestaande huizen kunnen fungeren als kangoeroewoning, maar gezien de gekte op de woningmarkt, kun je ook een kangoeroewoning laten bouwen. Bijvoorbeeld door je huidige woning te laten verbouwen. Mijn ouders wonen op een aardig stuk grond dus dit zou voor hen bijvoorbeeld een optie kunnen zijn.Zorgwoning
Stel mijn oma wil wel zelfstandig wonen, maar het idee van echt aan het huis van mijn ouders vast zitten is het ook niet helemaal… Dan bestaat er ook nog zoiets als een zorgwoning. Dat zijn woningen die mantelzorgwoningen.nl op maat maakt en die in de directe omgeving van de mantelzorger geplaatst kunnen worden, bijvoorbeeld in de tuin. Dan moet je natuurlijk wel een béétje tuin hebben, je moet qua formaat denken aan een klein vakantiehuisje. Daar doen de zorgwoningen mij in elk geval aan denken. Als je een zorgwoning laat bouwen wordt dit geheel op maat gedaan, met al je eigen wensen erin meegenomen. Denk aan een indeling met badkamer, keuken, woonkamer etc. Je zit dan echt met een architect om de zorgwoning af te stemmen op de behoefte van degene die hulp en verzorging nodig heeft. Ik heb het natuurlijk steeds over mijn oma, maar dit soort woningen zijn niet alleen voor ouderen. Voor alle familieleden, jong en oud, met een zorgindicatie zouden dit mooie opties kunnen zijn. Zo kunnen zij toch zelfstandig wonen en de verhitte woningmarkt én de enorme krapte in de zorg omzeilen. Daarnaast is het voor de mantelzorgers zelf ook een fijn idee om je dierbaren zo dicht bij je te hebben, terwijl je toch beide je privacy behoudt.Bekijk hieronder wat voorbeelden:
Zwangerschap Update 8 Maanden | Nesteldrang, Bandenpijn & Slaap Horror (Mijn Tips Om Beter Te Slapen)
20 augustus 2022
Is het alweer 2 maanden geleden dat ik mijn 6 maanden zwanger update deelde? Is het uberhaupt al een half jaar geleden dat ik deelde dat ik zwanger ben? Wáár blijft de tijd😆 Ik ben op het moment van schrijven alweer 33 weken zwanger. Dat betekent nog maar 7 weken tot de uitgerekende datum... Maargoed, ze mag tussen de 37 en 42 weken komen dus ik denk maar zo: ze kan (nouja, het kan eerder, maar mág) binnen een maand komen, maar ook 2 maanden. Het kan alle kanten op, en omdat ik me dat goed realiseer heb ik al aardig nesteldrang. Ik neem je mee in de update nu met 8 maanden zwangerschap.
Nesteldrang: een nieuw soort van opruimwoede & checklists afvinken
Ik ben normaal gesproken al heel erg organized hoor, dat is niets nieuws. Maar sinds ik zwanger ben ben ik het toppunt van extreem georganiseerd. Het geeft mij rust, dus ach, niemand heeft er last van. Maar als ik het mensen vertel moeten ze toch wel erg lachen. Juist omdat je totáál niet kunt plannen wanneer de baby komt en hoe de bevalling zal lopen, ben ik extreem in het voorbereiden van alles waar ik wel grip op heb. Zo heb ik al maanden een enorm excel bestand met een uitzetlijst, dus zaken die we moeten kopen (die is uiteraard al helemaal afgevinkt) een lijst met zaken die we moeten regelen, een lijst met wat ik in de ziekenhuistas wil meenemen, een lijst met wat ik allemaal paraat wil hebben voor tijdens de bevalling. Heerlijk, dan is het allemaal uit mijn hoofd en bij elkaar gebundeld in excel😂. Alle baby wasjes zijn al gedraaid en de kleertjes hangen op kleur en op maat in haar kast. Zelfs de luiertas is al voorzien van alle essentials voor als we ons eerste uitstapje maken, want denk je dat ik nog weet wat ik mee moet nemen als ze er eenmaal is? Zwangerschaps vergeetachtigheid is hier serieus aan de orde en dat schijnt na de bevalling en door slaaptekort alleen maar meer te worden. Verder staat alles wat we nodig hebben de eerste dagen bij elkaar in een grote doos, zodat we niet als een kip zonder kop hoeven te zoeken naar alle spullen.Slaap horror... Slapen, wat is dat?
Oké, slaap horror... Dat mag je met een korreltje zout nemen ;) Maar waar ik tot aan een maandje geleden kon zeggen: ik heb echt nergens last van, is dat nu wel anders. Ik voel me nog steeds 95% van de tijd super goed, daar mag ik echt niet over klagen! Maar ik had van te voren niet kunnen bedenken dat mijn nachtrust nu al zo verstoord zou zijn. Andere kant, bedenkt Moeder Natuur dat natuurlijk niet voor niks. Zo kunnen we beide vast wennen aan de onderbroken nachten die zullen volgen. Naast dat ik overdag zo'n 2 á 3 keer per uur moet plassen, is het 's nachts minimaal om de 2 á 3 uur. Dus moet ik er best vaak uit. Nu is dat het ergste niet. Doordat je het best op je linkerzij kan slapen en ik met een zwangerschapskussen slaap, draai je echt beduidend minder in de slaap. Ken je dat verzuurde gevoel in je benen/heupen van liggen op een lek luchtbed? Dat heb ik dan na een paar uurtjes op één zijkant liggen. Dus ga ik op de andere zij liggen, om vervolgens na 2 uur ook dáár een dooie heup en been te krijgen. Dan zit er nog maar één ding op, en dat is meteen mijn tip: ik sleep mezelf (ja echt, die buikspieren helpen niet meer mee) omhoog met een groot fluffy kussen in mijn rug en ga dan half rechtop liggend verder slapen😂 Dat ligt na een tijdje ook niet top en meestal word ik na een uur weer wakker en voelen mijn heupen en benen weer normaal, dus kan ik mezelf weer omlaag slepen en op mijn zij verder slapen. Dit riedeltje herhaalt zich gerust 2x 's nachts. Maar laten we het positief houden: ondanks dat ik dus veel wakker wordt, heb ik daar overdag geen last van. Ik heb geen inkakmomenten, geen behoefte aan powernapjes en vrijwel nooit het gevoel van: ik ben moe en heb geen energie. Dus slaap horror, zo klinkt het vooral maar het voelt gelukkig niet altijd zo :)
Bandenpijn: de buikband die écht helpt!
Dan nog het laatste 'kwaaltje' wat er nu sinds deze termijn echt bij hoort: bandenpijn. Ik heb het gelukkig niet elke dag, maar ik merk dat alle spieren en gewrichten rondom mijn bekken al wat slapper worden. Mijn onderrug kan echt niet veel hebben, dus als ik heb gestofzuigd en een vaatwasser heb uitgeruimd, is het alweer tijd om met een kruik in mijn rug op de bank te liggen. Die warmte werkt trouwens top, zo ontspannen mijn spieren weer snel en is de rugpijn weg. Doordat mijn buikspieren ergens aan de zijkant zijn beland (heb ik ze uberhaupt nog?) en mijn rug ook niet alles kan opvangen, merk ik dat de 'banden' aan de onderkant van mijn buik sneller zeer doen. Het helpt dan als ik mijn buik een beetje optil met mijn handen, maar ja, zo kun je niet even de hond uitlaten. Gelukkig heb ik nu een buikband gevonden die súper goed support biedt. Ik draag 'm bewust laag onder mijn buik en zet 'm iéts hoger op mijn onderrug vast, zodat mijn buik als het ware iets gelift wordt. Dat gevoel is echt heerlijk! Dus als ik bandenpijn heb doe ik die band om, die je zelfs onder een strak t-shirt niet ziet - en dan loop ik dus heerlijk.
Al met al geniet ik nog steeds ontzettend van de zwangerschap en neem ik de 'kwaaltjes' echt voor lief, zo erg is het ook allemaal niet in mijn geval. Ik heb over 1,5 week al lekker verlof en wie weet heb ik dan wel zeeën van tijd. Dan schrijf ik wellicht nog een 9 maanden update, maar als dat niet zo is dan wordt de volgende update gewoon dat die kleine er is💕
Willen we niet allemaal lange wimpers en volle wenkbrauwen? In tegenstelling tot wat veel mensen denken, ben ik van nature niet gezegend met volle wenkbrauwen. Over mijn wimpers mag ik niet klagen gelukkig, maar die wenkies... tsja, het zou heerlijk zijn om wakker te worden en al iéts van een gezichtsuitdrukking te hebben. Voordat ik deze tip toepaste had ik amper wenkbrauwen. Niets meer dan twee vormloze smalle streepjes. Totdat ik ontdekte dat castor olie onwijs goed is voor je wimpers en wenkbrauwen! Ze groeiden bij mij als kool, waardoor ik nu oprecht volle natuurlijke wenkbrauwen heb. Lees gauw verder, dan vertel ik je welke castor olie het beste werkt.
Wenkbrauwen en wimpers groeien met castor olie
Ik hoorde een tijdje terug van een make up artist (weet even niet meer wie) dat zij haar wenkbrauwen dus in razend tempo heeft laten aangroeien door castor olie te gebruiken. Dit werkt ook voor je wimpers. Maar wat is het dan in castor olie waardoor die haartjes zo hard groeien? Dat heeft te maken met de combinatie van vitaminen in de castor olie én de dikte van de olie. Castor olie is relatief dik, niet zo waterig als olijf olie bijvoorbeeld. Daardoor blijft de olie extra lang tussen de haartjes zitten en trekt langzaam in. De vitaminen in castor olie stimuleren de doorbloeding in de haarwortels en geven ze als het ware een boost om de haartjes te laten groeien. Niet alleen worden ze langer, ze worden ook merkbaar dikker! Mijn wenkbrauwen hebben nu zelfs van die stugge, gekrulde haren die ik moet bijknippen omdat het anders een oerwoud wordt... wie had dat ooit gedacht ;)
De reden dat castor olie zo goed is voor de haargroei, is doordat de olie dus redelijk dik is en daardoor lang op de haartjes en haarwortels blijft zitten om in te trekken. De olie is dan ook perfect om 's avonds voor het slapengaan aan te brengen. Ik zag na 1 week al een groot verschil, maar na 1maand zagen anderen het ook.
Welke castor olie is het best om wenkbrauwen en wimpers te laten groeien?
Mijn ervaring is dat het merk niet uitmaakt, zo lang het maar 100% castor olie is en niet een mix met bijvoorbeeld vitamine E olie. Ik gebruik nu de castor olie van de Action en die is echt top! Een extra tip voor het boosten van de haargroei, is het gebruik van een naaldenroller oftewel een dermaroller . Zo'n roller maakt miniscule gaatjes in je huid, waardoor de olie nog beter opgenomen wordt.
Voor mijn wimpers gebruik ik de castor olie niet meer, omdat mijn wimpers ook zodanig lang zijn dat ik de zijkanten moet bijknippen. Bizar toch?! Ik draag dan ook al lang geen nepwimpers meer. Maar mocht je nou direct langere wimpers willen, dan is het dragen van nepwimpers natuurlijk ook een uitkomst. In dit artikel deel ik mijn tip waardoor je nepwimpers tot wel 5 dagen nonstop blijven zitten.
Hier zie je de voor foto, dit was in mei genomen. Er zijn vooral weinig haartjes aan het eind van mijn wenkbrauwen. Rechts is in juli genomen. Veel meer haartjes en ze zijn ook zeker stugger/dikker geworden.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Social Icons