Is het alweer 2 maanden geleden dat ik mijn 6 maanden zwanger update deelde? Is het uberhaupt al een half jaar geleden dat ik deelde dat ik zwanger ben? Wáár blijft de tijd😆 Ik ben op het moment van schrijven alweer 33 weken zwanger. Dat betekent nog maar 7 weken tot de uitgerekende datum... Maargoed, ze mag tussen de 37 en 42 weken komen dus ik denk maar zo: ze kan (nouja, het kan eerder, maar mág) binnen een maand komen, maar ook 2 maanden. Het kan alle kanten op, en omdat ik me dat goed realiseer heb ik al aardig nesteldrang. Ik neem je mee in de update nu met 8 maanden zwangerschap.
Nesteldrang: een nieuw soort van opruimwoede & checklists afvinken
Ik ben normaal gesproken al heel erg organized hoor, dat is niets nieuws. Maar sinds ik zwanger ben ben ik het toppunt van extreem georganiseerd. Het geeft mij rust, dus ach, niemand heeft er last van. Maar als ik het mensen vertel moeten ze toch wel erg lachen. Juist omdat je totáál niet kunt plannen wanneer de baby komt en hoe de bevalling zal lopen, ben ik extreem in het voorbereiden van alles waar ik wel grip op heb. Zo heb ik al maanden een enorm excel bestand met een uitzetlijst, dus zaken die we moeten kopen (die is uiteraard al helemaal afgevinkt) een lijst met zaken die we moeten regelen, een lijst met wat ik in de ziekenhuistas wil meenemen, een lijst met wat ik allemaal paraat wil hebben voor tijdens de bevalling. Heerlijk, dan is het allemaal uit mijn hoofd en bij elkaar gebundeld in excel😂. Alle baby wasjes zijn al gedraaid en de kleertjes hangen op kleur en op maat in haar kast. Zelfs de luiertas is al voorzien van alle essentials voor als we ons eerste uitstapje maken, want denk je dat ik nog weet wat ik mee moet nemen als ze er eenmaal is? Zwangerschaps vergeetachtigheid is hier serieus aan de orde en dat schijnt na de bevalling en door slaaptekort alleen maar meer te worden. Verder staat alles wat we nodig hebben de eerste dagen bij elkaar in een grote doos, zodat we niet als een kip zonder kop hoeven te zoeken naar alle spullen.Slaap horror... Slapen, wat is dat?
Oké, slaap horror... Dat mag je met een korreltje zout nemen ;) Maar waar ik tot aan een maandje geleden kon zeggen: ik heb echt nergens last van, is dat nu wel anders. Ik voel me nog steeds 95% van de tijd super goed, daar mag ik echt niet over klagen! Maar ik had van te voren niet kunnen bedenken dat mijn nachtrust nu al zo verstoord zou zijn. Andere kant, bedenkt Moeder Natuur dat natuurlijk niet voor niks. Zo kunnen we beide vast wennen aan de onderbroken nachten die zullen volgen. Naast dat ik overdag zo'n 2 á 3 keer per uur moet plassen, is het 's nachts minimaal om de 2 á 3 uur. Dus moet ik er best vaak uit. Nu is dat het ergste niet. Doordat je het best op je linkerzij kan slapen en ik met een zwangerschapskussen slaap, draai je echt beduidend minder in de slaap. Ken je dat verzuurde gevoel in je benen/heupen van liggen op een lek luchtbed? Dat heb ik dan na een paar uurtjes op één zijkant liggen. Dus ga ik op de andere zij liggen, om vervolgens na 2 uur ook dáár een dooie heup en been te krijgen. Dan zit er nog maar één ding op, en dat is meteen mijn tip: ik sleep mezelf (ja echt, die buikspieren helpen niet meer mee) omhoog met een groot fluffy kussen in mijn rug en ga dan half rechtop liggend verder slapen😂 Dat ligt na een tijdje ook niet top en meestal word ik na een uur weer wakker en voelen mijn heupen en benen weer normaal, dus kan ik mezelf weer omlaag slepen en op mijn zij verder slapen. Dit riedeltje herhaalt zich gerust 2x 's nachts. Maar laten we het positief houden: ondanks dat ik dus veel wakker wordt, heb ik daar overdag geen last van. Ik heb geen inkakmomenten, geen behoefte aan powernapjes en vrijwel nooit het gevoel van: ik ben moe en heb geen energie. Dus slaap horror, zo klinkt het vooral maar het voelt gelukkig niet altijd zo :)
Bandenpijn: de buikband die écht helpt!
Dan nog het laatste 'kwaaltje' wat er nu sinds deze termijn echt bij hoort: bandenpijn. Ik heb het gelukkig niet elke dag, maar ik merk dat alle spieren en gewrichten rondom mijn bekken al wat slapper worden. Mijn onderrug kan echt niet veel hebben, dus als ik heb gestofzuigd en een vaatwasser heb uitgeruimd, is het alweer tijd om met een kruik in mijn rug op de bank te liggen. Die warmte werkt trouwens top, zo ontspannen mijn spieren weer snel en is de rugpijn weg. Doordat mijn buikspieren ergens aan de zijkant zijn beland (heb ik ze uberhaupt nog?) en mijn rug ook niet alles kan opvangen, merk ik dat de 'banden' aan de onderkant van mijn buik sneller zeer doen. Het helpt dan als ik mijn buik een beetje optil met mijn handen, maar ja, zo kun je niet even de hond uitlaten. Gelukkig heb ik nu een buikband gevonden die súper goed support biedt. Ik draag 'm bewust laag onder mijn buik en zet 'm iéts hoger op mijn onderrug vast, zodat mijn buik als het ware iets gelift wordt. Dat gevoel is echt heerlijk! Dus als ik bandenpijn heb doe ik die band om, die je zelfs onder een strak t-shirt niet ziet - en dan loop ik dus heerlijk.
Al met al geniet ik nog steeds ontzettend van de zwangerschap en neem ik de 'kwaaltjes' echt voor lief, zo erg is het ook allemaal niet in mijn geval. Ik heb over 1,5 week al lekker verlof en wie weet heb ik dan wel zeeën van tijd. Dan schrijf ik wellicht nog een 9 maanden update, maar als dat niet zo is dan wordt de volgende update gewoon dat die kleine er is💕
Een reactie posten