Mijn grote droom is uitgekomen: we hebben een puppy! Een prachtige, wollige Maltipoo : Evi. Ze is een kruising tussen een Maltezer en een Poedel. Dit 'mixje' wilde ik altijd al graag... Ons eerste hondje vroeger was een maltezer, maar juist de kruising met de poedel maakt deze hondjes ontzettend leergierig, sociaal, speels en vooral heel slim. Daarnaast worden ze nét wat groter dan een Maltezer. Omdat mijn vriend allergisch is voor honden kozen we tevens bewust voor een niet-verharende hond. (hoe we met we met wat maatregelen dan tóch een hondje kunnen hebben met zijn allergie vertel ik in een ander artikel). Er komt natuurlijk ontzettend veel kijken bij zo'n klein pupje... Ik neem je in dit artikel mee in onze eerste dagen met Evi.
8 weken geleden....
Dit hele puppy avontuur begon eigenlijk al afgelopen juli; toen kreeg ik een nieuwe baan op slechts 5 minuten lopen van mijn huis. "Nu kunnen we een puppy nemen, ik kan gewoon elke pauze naar huis", riep ik tegen mijn vriend. Tsja, die was niet meteen enthousiast want hij heeft een (welliswaar lichte) hondenallergie. Daarnaast was een eigen hondje echt míjn droom, niet per se die van hem. Toch zijn we na een aantal maanden alle voor- en nadelen op een rijtje te zetten (en eventueel te nemen maatregelen door mijn vriend zijn allergie) toch overstag gegaan. 8 weken geleden kwam ik een nestje tegen op Marktplaats die meteen als meant to be voelde. Bij 9 van de 10 nestjes zijn de pups al bijna 8 weken oud wanneer de advertentie geplaatst wordt, wat betekent dat je vrijwel direct de pup mee mag nemen.
Dat voelde voor ons niet fijn. We wilden graag eerst een aantal keer kennis maken en rustig voor alle benodigde spullen gaan kijken. Het nestje van Evi was net 1 week oud toen de advertentie online stond. Rond Sinterklaas mochten ze mee... ideaal, vond ik: dan hebben we nog 7 weken! Ik belde de eigenaren van het nestje en er was direct een klik. Een week later gingen we voor het eerst kijken, en 3 weken daarna nog eens. Met precies 8 weken mochten we Evi ophalen - op het moment van schrijven nu 2 weken geleden.
Ophalen, de autorit en thuiskomst
Toen we Evi gingen ophalen had ik van alles mee voor de zekerheid: een puppypad (voor als ze door de zenuwen een plasje zou laten lopen) een tuigje, riem, dekentje, speelgoed... Eenmaal opgehaald wilden we haar een plasje laten doen voordat we aan de autorit van 1,5 uur begonnen. Inschattingsfoutje nummer 1: Evi had nog nooit een tuigje om gehad, was nog nooit aangelijnd geweest en had ook nog nooit op straattegels gelopen. Ze wilde doodsbang en bibberend wegkruipen onder de auto, dus we hebben haar snel opgetild, warm gehouden met het dekentje en zijn gaan rijden. Inschattingsfoutje 2: ik dacht dat zo'n beestje moe zou zijn van alle nieuwe prikkels en lekker zou gaan slapen. Maar ze was juist ontzettend beweeglijk, kauwde op van alles en begon behoorlijk te piepen. Eenmaal thuis was het ook niet zo dat ze achter ons aan kwam lopen... Wij waren immers ook nog vreemden voor haar. Ze bevroor bij binnenkomst en bleef afwachtend toekijken. We hadden haar mandje naar voren geschoven, samen met haar knuffeltje uit het nest en dat wekte wel vertrouwen. Na een tijdje ging ze op onderzoek uit en begon ze steeds meer te ontdooien. Een aantal uur later lag ze al lekker vredig in haar mandje te slapen😍
De eerste dagen
De eerste nacht ben ik op een luchtbed op haar kamertje naast haar bench gaan slapen en dat ging behoorlijk goed. Ze moest er wel 5x uit 's nachts om te plassen, maar ach - daar waren we op ingesteld. Het verbaasde me hoeveel ze vanaf dag 2 leerde: ze deed vrijwel meteen haar behoefte op de puppypads in huis en we hebben daarna eigenlijk niets meer van de vloer hoeven schoonmaken. Super fijn! Ook vind ik het echt geweldig hoe makkelijk ze zelf met haar speelgoed speelt en zichzelf weet te vermaken, zelfs als wij in een andere kamer zijn. Van verlatingsangst lijkt dus geen sprake te zijn, maar hoe dat straks gaat als we beiden weer werken, dat weten we natuurlijk nog niet.
De afgelopen twee weken is ze zich helemaal thuis gaan voelen, is ze lekker nieuwsgierig en leert ze ontzéttend snel. Het enige wat ons aardig wat tijd, energie en geduld kost, is het vaak corrigeren van ongewenst gedrag. Ze springt veel op, gaat piepen als we vervolgens niet kijken en kan uit het niets gaan blaffen en grommen in een drukke bui. En ohja, bijten met die scherpe tandjes in werkelijk álles. Dit hoort natuurlijk bij een puppy, maar van de hyperactieve buien waarin ze niet luistert weten we inmiddels dat dit vaak voortkomt uit vermoeidheid. Dan laten we haar lekker slapen om even bij te tanken en na zo'n slaapje van 1 uur is ze weer ontzettend lief en rustig. Al met al doet ze het ontzettend goed en is het voor ons net of ze er altijd al was. Ze is een ontzettend lief, leergierig beestje die mijn droom heeft vervuld! En mijn vriend? Die is ook hélemaal gek op haar - en met zijn allergie gaat het tot nu toe heel erg goed.
Sorry not sorry voor de puppyspam hieronder ;) Wil je meer van Evi zien? Volg mij dan op Facebook , Instagram en YouTube voor de laatste updates
Omg wat is ze schattig! Ik wil ook zo graag een maltipoo of labradoodle omdat ikzelf allergisch ben. Ben echt benieuwd naar je artikel daarover♥
BeantwoordenVerwijderen